សូមស្វាគមន៍មកកាន់ប្លក់រឿងនិទានខ្មោចពិត

សូមអានដោយការពិចារណា និងវិចារណញាណ!!!

ប្រជុំ Label ប្រភេទរឿងទាក់ទងនឹងអាគម

សូមចុចលើរូបភាពនីមួយៗ ដើម្បីចូលទៅកាន់តាម Label សាច់រឿងដែលលោកអ្នកចង់អាន សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រផេករបស់អ៊េដមីន!!!

ប្រជុំ Label ប្រភេទរឿងទាក់ទងនឹងខ្មោច

សូមចុចលើរូបភាពនីមួយៗ ដើម្បីចូលទៅកាន់តាម Label សាច់រឿងដែលលោកអ្នកចង់អាន សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រផេករបស់អ៊េដមីន!!!

ប្រជុំ Label ទាក់ទងនឹងអាប

សូមចុចលើរូបភាពនីមួយៗ ដើម្បីចូលទៅកាន់តាម Label សាច់រឿងដែលលោកអ្នកចង់អាន សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រផេករបស់អ៊េដមីន!!!

ប្រជុំ Label ទាក់ទងនឹងព្រាយ

សូមចុចលើរូបភាពនីមួយៗ ដើម្បីចូលទៅកាន់តាម Label សាច់រឿងដែលលោកអ្នកចង់អាន សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រផេករបស់អ៊េដមីន!!!

ជំនឿនានា

សូមចុចលើរូបភាពនីមួយៗ ដើម្បីចូលទៅកាន់តាម Label សាច់រឿងដែលលោកអ្នកចង់អាន សូមអរគុណចំពោះការគាំទ្រផេករបស់អ៊េដមីន!!!

Friday, February 26, 2016

រឿងនៅម៉ោង១២យប់







រឿងនេះបានកើតឡើងអំលុងឆ្នាំ២០០០ កាលនោះដើមឡើយត្រង់ចំណុចរង្វង់មូល ព្រះនរាយណ៍ 

ខេត្តព្រះវិហារ ពុំទាន់មាននោះទេ តំបន់នោះគេហៅឈ្មោះថា “ច្រមុះជ្រូក” ។ 

ពិសិដ្ឋជាកូនអ្នកលក់ដូរតូចតាចម្នាក់ដែលរស់នៅក្បែរសាលារៀន អនុវិទ្យាល័យហ៊ុន សែន 

ត្បែងមានជ័យ ។ រាល់ថ្ងៃពិសិដ្ឋ គេតែធាក់កង់ទៅរៀនគួរភាសាអង់គ្លេសនៅម្ដុំផ្សារចាស់ ។ 

ថ្ងៃនេះក៏ដូចសព្វដងដែរពិសិដ្ឋជិះកង់ទៅរៀនគួរធម្មតានៅម៉ោង៧ និង៣០នាទី 

រហូតដល់ម៉ោងជាង៩ និង៣០ទើបបានត្រលប់មកវិញ ។ 

ថ្ងៃនោះណារីជាមិត្តស្និទ្ធស្នាលរបស់ពិសិដ្ឋ បានពឹងអោយគេជួយជូននាងទៅផ្ទះគឺភូមិប៉ាលហាល 

ពួកគេទាំងពីរនាក់ ជិះបណ្ដើរនិយាយលេងជាមួយគ្នាបណ្ដើរ 

យ៉ាងសប្បាយតាមរបៀបមិត្តភក្ដិយល់ចិត្តគ្នា ។

            ប្រមាណជាជិត១ម៉ោងក្រោយពួកគេក៏បានទៅដល់ផ្ទះរបស់ណារី ។
-
     ពិសិដ្ឋចូលមកលេងក្នុងផ្ទះម៉ាភ្លែតសិនមក ហូបទឹកហូបអីសិនទៅ (ម្ដាយណារីដែលដេក 
 
    លេងនៅក្រោមផ្ទះបានហៅពិសិដ្ឋ)
-      
         បាទ!អ្នកមីង
-      
        ហើយចុះគ្រួសារក្មួយសុខសប្បាយទេ ?
-        
     បាទ! សុខអ្នកមីង ខ្ញុំគិតថារកអ្នកមីងនឹងណារីសិនហើយ ព្រោះអីយប់ជ្រៅណាស់ហើយ
-        
     មិនអីទេ!ក្មួយទៅចុះសុខសប្បាយតាមផ្លូវណា
-    
           បាទ!

ពិសិដ្ឋក៏ទាញកង់ធាក់មកផ្ទះវិញ ជិះបានប្រហែលជា១គីឡូម៉ែត្រ 

ក៏ស្រាប់តែកង់របស់ពិសិដ្ឋបែក ពេលនោះពិសិដ្ឋ 

ក៏បណ្ដើរកង់រហូតប្រហែលជាម៉ោងជិត១១កន្លះទៅហើយ 

មិនយូរប៉ុន្មានពិសិដ្ឋក៏បណ្ដើរកង់មកដល់ចំណុច “ច្រមុះជ្រូក” ល្មម ភ្លាមៗនោះ 

គេហាក់មានអារម្មណ៍ខុសប្លែកពីធម្មតា គឺខ្យល់កាន់តែត្រជាក់ស្រឹបៗខ្លាំងឡើងៗ 

ស្រាប់តែចង់បុកពោះជាមួយនឹងសម្លេងឆ្កែលូយ៉ាងឮ វ៉ូសៗវ៉ូ...............ស្របពេលនេះដែរ 

ស្រាប់តែមានសំលេងខ្ទរៗញ័រដី ហាក់ដូចជាសត្វអីដ៏ធំដើរមករកគេអញ្ចឹង 

 ពិសិដ្ឋមានទឹកមុខភ័យស្លេកស្លាំង លេបទឹកមាត់ទឹកក 

ភ្នែកខំសម្លឹងទៅតាមទិសនៃសម្លេង 

អ្វីដែលគេបានឃើញគឺស្រមោលខ្មៅដ៏ធំ ដែលមើលទៅរូបរាងដូចជាសត្វ ប៉ុន្ដែមិនច្បាស់ 

គេក៏បានសម្រេចចិត្តដើរទៅមើល ព្រោះអីវាមកពាំងផ្លូវទៅផ្ទះរបស់ពិសិដ្ឋ ។ 

ភ្លាមៗនោះពិសិដ្ឋហាក់ស្ទើរគាំងបេះដូង ព្រោះសម្លេងឆ្កែលូ គឺចេញសត្វមួយនោះ 

នោះគឺជាសត្វឆ្កែខ្មៅមួយ ដែលមានក្បាលដល់ទៅបី ខ្លួនរបស់វាធំៗប៉ុនដំរី 

ភ្នែករបស់ក្រហមដូចជាភ្លើងកំពុងសម្លឹងមករកពិសិដ្ឋ អណ្ដាតរបស់វាហូរទឹកមាត់កក្លាក់ 

ពិសិដ្ឋឈរសម្លឹងវាដោយភ្លឹកស្មារតី មិនដឹងរត់យ៉ាងណារួចទេ ។

 ភ្លាមៗនោះគេក៏បានភ្ញាក់ខ្លួន ដោយសារឆ្កែនោះបានព្រុសមួយទំហឹង 

ហើយរត់សំដៅមករកពិសិដ្ឋ ។ 

ពិសិដ្ឋស្ទុះមួយទំហឹងខ្លួនចាប់លីកង់រត់បណ្ដើរស្រែកអោយគេជួយបណ្ដើរ 

ប៉ុន្ដែហាក់គ្មានបានការអ្វី ព្រោះគេហាក់ដូចជានៅក្នុងសុបិន្ដចឹង ហៅគេក៏ហៅមិនឮ 

ហាមាត់ហៅតែមិនឮសម្លេងរបស់ខ្លួនឯងនោះទេ គេស្លុតចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ភ័យផង ខឹងផង “ 

ឯងមានរឿងភ័យចង់ងាប់ ហេតុអ្វីក៏ស្រែកមិនឮ” 

ពេលនោះគេរំពឹងគិតធ្លាប់តែឮចាស់ៗនិយាយពីខ្មោចឆ្កែក្បាលបី 

តែពេលនេះបានជួបហើយ គេមិនដឹងថាបានរស់យ៉ាងណានោះទេ ។ 

ទោះពិសិដ្ឋខំរត់យ៉ាងណា ក៏គេចមិនផុតដែរ 

ទីបំផុតឆ្កែនោះបានហក់មកខាំក្បាលរបស់ពិសិដ្ឋដាច់ចេញពីខ្លួន ។ 

ពិសិដ្ឋដេកដួលស្លាប់នៅមុខផ្ទះរបស់ខ្លួនតែម្ដង ស្រាប់តែ ៖
-     
                សិដ្ឋ ៗ ភ្ញាក់ឡើងកូន មេឃភ្លឺហើយជួយរៀបអីវ៉ាន់ម៉ែទៅលក់
-    
             ពិសិដ្ឋបានភ្ញាក់ពីសុបិន្ដដ៏អាក្រក់នោះ ហើយបានឆ្លើយតបម្ដាយវិញភ្លាមៗ ទាំងមិនទាន់បាត់ភ័យ 
   
     បាទៗម៉ែ  !


ពិសិដ្ឋងើបដើរបណ្ដើរ គិតបណ្ដើរ៖
-     

          យល់សប្ដិអីអាក្រក់ម្ល៉េះ ! ស្មានថាការពិតភ័យឡើងញ័រសាច់

ពិសិដ្ឋបានយកយល់សប្ដិនេះទៅប្រាប់ម្ដាយ គាត់ក៏បានគេទៅស្រោចទឹករំដោះគ្រោះ 

ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមកពិសិដ្ឋលែងដេកយល់សប្ដិអាក្រក់ទៀតហើយ ។

Wednesday, February 24, 2016

រឿងយាយអាប


            រឿងនេះតំណាលពីយាយចាស់ម្នាក់ឈ្មោះយាយវីរស់នៅជាមួយកូន គាត់មានអាយុ

ប្រហែលជាហុកសិបឆ្នាំប្លាយ គាត់មានកូនទាំងអស់៤នាក់ ហើយសព្វថ្ងៃកូនៗបានបែកមាន

គ្រួសារអស់ហើយ ហើយកូនស្រីពៅរបស់គាត់ឈ្មោះប្រឹមក៏បានសុំអោយគាត់មកនៅជាមួយ ។

 ក្រោយរៀបការបាន២ឆ្នាំកូនប្រឹមក៏មានផ្ទៃពោះកូនដំបូង ដែលពេទ្យអេកូមើលទៅជាកូនស្រី ។ 

នាងសប្បាយចិត្តណាស់ រហូតដល់ថ្ងៃឆ្លងទន្លេ នាងពុំបានទៅមន្ទីរពេទ្យទាន់ទេ ទើបឆ្លងនៅផ្ទះ

ខ្លួនឯង ដែលមានយាយវីជាម្ដាយជាឆ្មបបុរាណស្រាប់ផង គាត់ក៏បានជួយបង្កើតកូនអោយនាង ។

 ដោយសារនាងមានកូនដំបូងផងនោះ ក្រោយសម្រាលរួចនាងអស់កម្លាំងពេកសន្លប់បាត់ស្មារតី ។ 
មួយម៉ោងក្រោយមកនាងបានដឹងខ្លួនវិញ ស្រាប់តែលឺសម្លេងមនុស្សម្នាយំនៅក្បែរនាង នាងក៏ហា

មាត់សួរទៅកាន់ប្ដីរបស់នាង៖


 បង ៗ នរណាកើតអីបានជាយំអញ្ចឹង


-          អូន ៗ អូនត្រូវតាំងចិត្តអោយរឹងមាំណាអូន កូន ៗ កូនរបស់យើង (ប្ដីនិយាយលួងលោមប្រពន្ធ)

-       កូនៗ កូនរបស់យើងយ៉ាងម៉េចបង (នាងសួរទាំងទឹកមុខភ័យស្លេកស្លាំង )

-       កូនរបស់យើងកើតហើយ មានមុខមាត់ស្អាតណាស់ ដូចអូនបេះបិទ

-       អូនអរណាស់ តែថី បានជាបងយំ

-       តែ........តែកូនយើងបានស្លាប់ហើយអូន

-       ពុទ្ធោ!​ កូនមាសម្ដាយ ម្ដេចក៏កូនទៅចោលម្ដាយយ៉ាងនេះ ម្ដាយខំពរពោះកូនរាប់ខែ សង្ឃឹមឃើញ

     មុខកូន តែឥលូវកូនបែរជាស្លាប់ចោលម្ដាយទៀត អោយម្ដាយរស់យ៉ាងណា (ប្រឹមយំអោបប្ដីរបស់ 

      នាងទឹកភ្នែកគួរអោយអាសូរណាស់)

-       តែបងឯណាកូនយើង
-      
    ម៉ែគាត់យកទៅបញ្ចុះបាត់ហើយ ព្រោះតំណម គេមិនអោយទុកលើផ្ទះទេ
-       
    ណ្ហើយ! អូន កាត់ចិត្តទៅ ធ្វើម៉េចកូនយើងមិនអាចរួមរស់ជាមួយយើងបានទេ កុំមើលកូនអី កុំអោយ

     កូនអាល័យ

ប្រពន្ធក៏តាមចិត្តប្ដី មិនបានសួរនាំអ្វីច្រើននោះទេ ដោយអស់កម្លាំងពេក!!! ។

ប្រហែលជា២ខែក្រោយមក នាងក៏ពរពោះកូនជាលើកទី២ នាងសប្បាយចិត្តណាស់ បែរបន់

ទេវតាអោយតាមថែរក្សាកូននេះកុំអោយដូចកូនលើកមុន ។

យប់នេះជាយប់១៥កើត ពេញបូរមីណ៍ យាយវីហាក់បីដូចប្លែក គាត់មិនឃ្លានបាយ ហើយក៏

មិននិយាយស្ដីដែរ គាត់ដើរចូលសម្រាកក្នុងបន្ទប់បាត់តាំងពីក្បាលព្រលប់ ។ ម៉ោង

ប្រហែលជា០១រំលងអាធ្រាត្រ សម្លេងឆ្កែលូពីនាយល្វើយៗ មៀមទីទុយយំផង សូរខ្លែង

ស្រាកបន្លឺឡើងម្ដងៗ ជួនជាខ្យល់បក់តិចៗល្ហៀកផង នឹកដល់ស្ថានភាពបែបនេះពិតជា

អារម្មណ៍ថាព្រឺៗមិនដឹងយ៉ាងម៉េចទេ ។ មើលឯយាយវីឯណេះវិញចាប់ផ្ដើមរមួលរមិញ ត្រកួ

តជើងចុះឡើងៗ ឯដៃរបស់គាត់ស្ទាបច្របាច់ករបស់គាត់ ហើយលៀនអណ្ដាតប្លេមៗ 

ដូចជាឃ្លានចង់ស៊ីស្អីណាស់ចឹង ភ្នែករបស់គាត់ធំ ដកដង្ហើមមួយៗវែងៗ ហ៊ឺសៗៗ

 ស្រាប់តែគាត់ប្រែជាមានចង្កូមដូចខ្លា ក្បាលរបស់គាត់បានដកចេញពីដងខ្លួន ដោយទាំង

ពោះវៀនពោះតាំងមួយធ្លេល ប្រមាត់ពណ៌ខៀវលោតភ្លើងដូចភ្លើងស៊ីញ៉ូម៉ូតូចឹង ក្បាលនោះ

ក៏បានហោះទៅកាន់វាលស្រែខាងកើតភូមិ ។

យប់ស្ងាត់ណាស់ទៅហើយ មនុស្សម្នាដេកលក់អស់ទៅហើយ នៅសល់តែមនុស្សពីរបីនាក់

កំពុង តែអង្គុយដកមេ ទឹកត្នោតជូរ ស្រវឹងវ៉ែពេញហ្នឹង ។ ពេលស្រវឹងហើយក៏កើតគំនិតចង់

នាំគ្នាទៅឆ្លុះកង្កែបទុកក្លែម សម្រេចហើយក៏នាំគ្នាដើរកាន់ចន្លុះទៅកាន់វាលស្រែ ដើរវាយ

ត្រលនតនបានម្នាក់បួនដប់ដែរ ក៏ប្រទះកង្កែបអូបធំៗមួយកំពុងតែស្រែក Help Me ! Help 

Me​ ពូចិនដើរទៅមុខគេ តាមរកសម្លេងកង្កែបនោះ ស្រាប់តែ ៖

-       អាប ៗ ជួយផង អាប (ដោយគាត់ស្រវឹងជោគជាំខ្លាំងពេកគាត់ក៏បានជំពប់ជើងដួល

នឹងដុំទ្រក ក៏ត្រូវអាបយាយវីខាំករបស់គាត់ស្លាប់មួយរំពេច

ឯអ្នកដទៃទៀត ដើរឆ្ងាយពីគាត់ក៏បាត់គាត់យូរពេក ក៏ដើរតាមរកហើយស្រែក៖

-       អើ! អាចិនហ៎ា បានហើយទៅផ្ទះវ៉ើយ អញងងុយដេកណាស់ អាចិនៗ អឺ! អាចិន ចុមអានេះវា

     ទៅណាវាវ៉ី ! (ដើរមួយសន្ទុះក៏ស្រាប់តែជួបខ្មោចពូចិនកំពុងត្រូវយាយវីខាំទាញពោះវៀន

-       អាដែង ! ជួយគ្នាវ៉ើយ អាប ៗ អាបស៊ីអាចិនហើយវ៉ើយ

អាបយាយវីឃើញមនុស្សច្រើនក៏ហោះរត់បាត់ស្រមោលតែម្ដង ។ ព្រឹកឡើងមនុស្សម្នាផ្អើលឈូឆរ

ទៅមើលសពពូចិន ឃើញអស់ពោះវៀងខ្ទេច នាងប្រឹមក៏បានទៅមើលនឹងគេដែរ ហើយមកវិញ

ប្រាប់យាយវី៖
-       
    ម៉ែៗ យប់មិញពូចិនទៅឆ្លុះកង្កែបអាបស៊ីគាត់ ភូមិយើងឥលូវមានអាបផងម៉ែ នរណាគេទៅហ៎
-       
   អើ! ម៉ែក៏ទើបនឹងដឹងណឹងដែរ កូនឯងប្រយ័ត្នកុំដើរទៅណាផ្ដេសផ្ដាសយប់ព្រលប់ឮទេ (គាត់

    និយាយដូចធ្វើអត់ដឹងអីសោះម៉ង)
-      
       ចាស

កន្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់រហ័ស នាងប្រឹមក៏បានឆ្លងទន្លេកូនទី២ ម្ដងនេះកូននាងជាកូនប្រុស 

ទ្រលុកទ្រលន់គួរអោយស្រលាញ់ណាស់ ។ ប្ដីនាងបានយកសុកកូនទៅកប់នៅក្រោយផ្ទះ 

ឯយាយវីក៏សួរបញ្ជាក់កូនប្រសារ៖
-       

          ណាងកូន សុកអាអូនកូនកប់នៅឯណា ?
-       
      បាទម៉ែនៅក្រោយផ្ទះយើងម៉ែ ក្បែរដើមស្វាយក្រោយហ្នឹង
-      
      ល្អហើយ កប់អោយជិតល្អណាកូនក្រែងមាន ពួកអាបវាមកស៊ីណា
-       
      បាទម៉ែខ្ញុំកប់មិនជ្រៅទេ ព្រោះអាងនៅក្រោយផ្ទះទេ ហើយផ្ទះយើងក៏គ្មានឆ្កែឆ្មាឯណាទៅកាយ 
      
     ដែរ
-      
     អើ! មិនអីទេ ចឹងនោះ

យប់ជ្រៅបន្ដិចយាយវីប្រតិបត្តិការដកកដូចមុនទៀត តែលើកនេះណាងមិនទាន់ដេកលក់

ទេ គេឮសម្លេងម្ដាយក្មេក ក៏កើតឆ្ងល់តែមិនហ៊ានសួរទេ ក៏សំងំមួយសន្ទុះក៏ស្ងាត់សម្លេង

ទៅវិញ គេគិតថាគាត់ដេកលក់ហើយមើលទៅ ។ បានមួយស្របក់ណាងក៏មានអារម្មណ៍

ចង់ឈឺនោម ក៏ដើរចុះទៅក្រោមផ្ទះ នោមហើយត្រលប់ឡើងមកវិញ ដោយមិនអស់ចិត្តនឹង

ម្ដាយក្មេក ក្រែងលោគាត់កើតអីមិនស្រួលខ្លួនក៏ចូលទៅបើកទ្វារលបៗមើលគាត់ ក៏

ស្រាប់តែ ៖
-       
      ពុទ្ធោ ! ម្ដាយក្មេកខ្ញុំជាអាប មិនបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែប្រាប់រឿងនេះដល់ប្រពន្ធខ្ញុំទើប
-    
            អូន! ៗ អូនងើបឡើង
-       
      ម៉េចបង មានរឿងអីហ្នឹង!

-       អូនដើរមកតាមបងមកនឹងដឹងហើយ
-       
      ម៉ែ ! ពុទ្ធោ បងម៉េចម៉ែគាត់ទៅជាចឹងវិញ ចឹងបានន័យអាបដែលសម្លាប់ពូចិនថ្ងៃមុនគឺ.........
-      
       ឈប់អូន ! គាត់មកវិញហើយ យើងទៅដេកសិនទៅ ចាំស្អែកចាំគិតទៀត


លុះយប់ស្អែកឡើង យាយវីក៏ដកកទៅរកស៊ីទៀត ម្ដងនេះ គាត់ចេញមិនបាន កន្លះ

ម៉ោងផងក៏ត្រលប់មកវិញ ព្រោះដឹងថារូបរាងកាយរបស់គាត់មានអ្នកប៉ៈពាល់ហើយ ពិត

ដូច្នោះមែន គឺសំណាងបានត្រលប់រូបរាងកាយរបស់គាត់ ធ្វើអោយគាត់មិនអាចចូលរាង

កាយបានទេ គាត់ក៏ស្រែកអង្វរកូន៖
-      

           កូន! កូនជួយម្ដាយម្ដងទៅ ម្ដាយសន្យាម្ដាយមិនធ្វើបែបនេះទៀតទេ ម្ដាយសុំទោស កូនស្រីឯង

            លើកមុននោះគឺម្ដាយជាអ្នកស៊ីទេ ម្ដាយសុំទោសណា ម្ដាយមិនធ្វើបាបកូនទៀតទេ

ដោយទន់ចិត្តអានិតម្ដាយផងសំណាងក៏សម្រេចប្រែរូបរបស់គាត់មកដូចដើមវិញ ។លុះ

ក្រោយមករឿងយាយវីជាអាបបានដឹងឮដល់អ្នកភូមិ ពួកគេក៏ជំនុំគ្នាដើម្បីកំ

ចាត់យាយវីចោល ថ្ងៃនេះយាយវីទៅចំការម្នាក់ឯងនៅឆ្ងាយពីភូមិប្រហែលជា៨គីឡូម៉ែត្រ 

គាត់ដាំស្រូវ កំពុងតែអោនងើបៗ ដកស្មៅ ក៏ស្រាប់ឮស្នូរកាំភ្លើងផ្ទុះជាប់ៗគ្នា៣គ្រាប់៖

 -     
                    ផូងៗៗ យាយវីដួលខ្ពោកស្លាប់នឹងកណ្ដាលចំការ ឈាមហូរស្រោចជោគខ្លួន


ក្រោយមកសពគាត់ក៏ត្រូវបានកូនចៅបូជាទៅតាមប្រពៃណី ។

នេះជាវិធីដោះស្រាយពេលដឹងថានរណាជាអាប៖

1.    ត្រលប់រាងក្រោយរបស់អាបនោះផ្កាប់មុខ ឬ​បញ្ច្រាសជើង (ពេលអាបដកករួច ចូល

មកវិញមិនរួចទេ បើចូលរួចគឺមិនអាចដើរបានទេ ទាល់តែដកកម្ដងទៀត)

2.    បញ្ច្រាសជណ្ដើរផ្ទះរបស់យើង នោះមនុស្សដែលជាអាបនោះមិនហ៊ានឡើងផ្ទះទេ (ខ្ញុំ

ធ្លាប់សាករួចហើយ ឃើញថាមានប្រសិទ្ធភាព)

3.    យកធាងត្រាវទុកវាយទៅលើអាបនោះ

4.    យកបន្លាឬស្សី ឬពុទ្រា វាយនៅពេលអាបនោះកំពុងដកកហោះរកចំណី