រឿងនេះជាអបិយជំនឿមួយរបស់ខ្មែរយើងតាំងពីបុរាណកាលមក
ដោយនៅពេលដែលយើងយល់សប្ដិឃើញ ឬឃើញនៅខាងក្រៅជាក់ស្ដែង ថានរណាម្នាក់ពុំមានក្បាល
មានន័យថាម្នាក់នោះនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ដល់ជីវិតមិនខាន
ពេលខ្លះជំនឿទាំងនេះក៏បានបណ្ដាលឲ្យចិត្តមនុស្សមួយចំនួនដែលធ្លាប់តែសាងនូវអំពើបាបកម្ម
ខ្លបខ្លាច និងត្រូវកែប្រែទង្វើផ្សេងៗតាមតែគ្រូបង្គាប់បញ្ជា
ដើម្បីតែបានរួចផុតសេចក្ដីស្លាប់ ប៉ុន្ដែព្រះពុទ្ធទ្រង់មានពុទ្ធដីកាហើយថា រូបំ
ទុក្ខំ អនិច្ចំ អនត្តា មានរូបមានទុក្ខ ជីវិតគឺមិនទៀង មិនមែនខ្លួន
ដូចនេះមានតែអំពើល្អដែលអ្នកបានសាងនោះទេ...
